Gedoopt

 

Bij toeval beland ik vandaag
in een klooster. 
Een lieflijk klooster. 
Een nonnenklooster. 
Ik raak in gesprek 
met een oude non. 
Ze spreekt goed Engels. 
Ze vraagt welk geloof ik aanhang. 
"Geen een", antwoord ik. 
Ze schudt afkeurend haar hoofd. 
"Waarom niet?" vraagt ze. 
"Omdat mijn ouders me niet hebben 
laten dopen."
Ze vraagt me waarom. 
Waarom ik haar klooster bezoek. 
Ik leg uit. 
Vaak de serene rust. 
De devotie 
voor hun god. 
De liefde
die ik daar voel
voor de medemens. 
Het orthodoxe geloof
is niet alleen geloven
vanuit doembeelden,
maar vooral geloven
vanuit het hart. 
En bovenal
A way of live. 
Veel positieve vieringen. 
De non knikt goedkeurend. 
Ze vindt dat ik toch
gedoopt moet worden. 
Orthodox. 
Ik zou er prima passen 
zegt ze. 
Maar dan is bij mij 
mijn fantasie al op hol geslagen. 
Want in de orthodoxe kerk
wordt je gedoopt door 
compleet onderdompelen. 
En zie je het al voor je?
90 kilo naakte Pubbie
bij het altaar
wachtend terwijl de monniken
het doopfont vullen
met heilig water?
Ik zie een marmeren badkuip voor me
met gouden leeuwenpoten
en een kerk vol met mensen
die wachten tot het grote moment. 
Het moment
dat Pubbie in bad stapt. 
En die hele orthodoxe kerk
in gejuich uit barst. 
Ochi. 
Efcharisto. 
Nee.
Bedankt. 
Toch maar niet. 
 

Contact

Marieke Smit

025-2219198
06-36487816

© 2012 eigendom van Marieke Smit

Mogelijk gemaakt door Webnode