Weet je nog....

Ik weet nog
dat gevoel van vroeger
dat mama mij kon geven
als ik me verdrietig voelde
als ik me boos voelde
als ik me onzeker voelde.

Ze trok me dan
tegen haar aan,
sloeg haar armen om mij heen.
Gaf me een dikke knuffel
en zei:
"Het komt wel goed meiske."

En wat waren die woorden magisch,
wat was die knuffel magisch.
Want op een of andere manier
voelde ik me getroost,
voelde ik me beschermd.
En het verdriet
en de boosheid
en de onzekerheid
verdwenen naar de achtergrond.

Afgelopen weken
heb ik zo veel geknuffeld,
heb ik mijn armen
om ze veel collega's geslagen,
heb ik zo vaak gezegd
"Het komt wel goed meiske."

En nu,
nu zou ik zo graag
weer dat meisje van toen zijn.
Even wegkruipen bij mama.
Even die troostende woorden horen.
"Het komt wel goed meiske."
Even dat magische willen voelen.
Even dat magische gevoel
dat iemand anders al dat verdriet
kan laten verdwijnen.

Helaas,
ik ben volwassen.
En volwassen mensen
weten dat toveren niet bestaat.
De enige die het gevoel weg kan toveren
ben ik zelf.
Maar die herinnering
is zo zoet
dat ik er naar terug verlang.
Terug verlang
naar die heerlijke armen.
terug verlang
naar mijn hoofd op haar boezem.
Terug verlang
naar die heerlijke knuffel.
Terug verlang
naar dat beschermende gevoel.

Pubbie, het komt echt wel goed meiske!



 

Onderwerp: Weet je nog....

  • Datum: 19-07-2013 Door: jannyzeeland

    Onderwerp: weet je nog...

    wat fijn dat je die herrinnering nog hebt en koesterd. Ook al ben je volwassen !!

    Reageer

Nieuw bericht

Contact

Marieke Smit

025-2219198
06-36487816

© 2012 eigendom van Marieke Smit

Mogelijk gemaakt door Webnode