Kleaute knie

Een van de uitstapjes die ik me graag permiteer is naar de plaatselijke sporthal. Niet om te sporten maar als toeschouwer.
Beide dochters hebben hier jaren een balletje in de basket gegooid en manlief is trainer/coach van een stel knulletjes van 10 en 11 jaar. Onze jongste dochter sport momenteel niet, ze heeft het druk met examen. Maar ze is toch nog graag aan de basketbal verbonden. Daarom heeft ze zich opgegeven als scheidsrechter wat ze met veel plezier doet. Bij voorkeur jongens tussen 12 en 18 jaar vindt ze leuk om te fluiten. Dochterlief is klein van stuk en de stoere jongens nemen haar in eerste instantie niet serieus. Dat is meestal gauw over als ze binnen een paar minuten de eerste foute actie affluit en dan absoluut geen commentaar wenst.
Vandaag bezochten manlief en ik de sporthal weer wat jarenlang mijn tweede thuis was. Nu kwamen we om onze dochter, als scheidsrechter te bewonderen.
Het is een pittige wedstrijd van jongens van 14 en 15 jaar. Sommige al hele alpha mannetjes, bij anderen moet de groeispurt nog beginnen. De wedstrijd wordt heel fysiek gespeeld met veel duwen en trekken, zie dan maar eens wat wel een fout is en wat niet.
De wedstrijd verloopt zonder ongelukken,....... bijna dan. In de allerlaatste seconde loopt een van de spelers tegen de arm van de tegenpartij op. Het was echt een ongelukje maar de jonge man ging wel tegen de vlakte. Dochterlief reageert snel. Ze kijkt bij de speler, stuurt de ramptoeristen van het veld, want de jongen moet lucht en ruimte hebben......en roept haar mamma.
In de kinderopvang moest ik jaarlijks mijn kinderehbo vernieuwen en ook vanuit de bhv heb ik nog een en ander onthouden.
Ik ga op mijn knieën, controleer eerst zijn nek, stel vragen (wie ben je, welke dag is het vandaag, etc) om de jongeman bij te houden omdat hij van zijn stokkie dreigt te gaan.
Nadat het mij veilig leek mag hij onder begeleiding gaan zitten en ondersteun ik hem. Zijn ouders komen erbij en na 10 minuten is hij zo ver dat hij op durft te staan. Dochterlief en zijn paps ondersteunen hem terwijl hij overeind komt.
En ik? Ik kom niet overeind. Zonder hulp kom ik niet meer van de grond. Mijn knie voelt ineens weer aan als een paar maanden geleden. Met hulp kom ik weer overeind. Door de zorgen om de jongen vergeet ik de pijn in mijn knie weer.
Vanavond lig ik rustig en ik besef me....ik moet maar niet meer op mijn knie gaan zitten, hij is weer warm, rood en pijnlijk.
Best wel kleaute, zo'n cadeautje nadat je een goede daad hebt verricht.
 
P.S. Ik kreeg net een berichtje van de vader van de gewonde knul, het lijkt met een sisser af te lopen. Dat doet de pijn gelukkig weer vergeten.

Onderwerp: Kleaute knie

Geen commentaar gevonden.

Nieuw bericht

Contact

Marieke Smit

025-2219198
06-36487816

© 2012 eigendom van Marieke Smit

Mogelijk gemaakt door Webnode