Gefrustreerd

Ik ben gefrustreerd.
En niet zo'n klein beetje ook.
Ik werk 32 uur.
Heb een man
en 2 prachtige dochters.
Op school van de puberdochters
zit ik in de oudercommissie.
Manlief basketbalt.
16 jaar basketbalt.
Ik niet.
Ik basketbal niet.
Toch beheerst basketbal mijn vrije tijd.
Want ik zit in het bestuur.
Want ik zit in de técé.
Elke maand 2 vergaderingen.
Van de técé
maak ik de notulen
doe ik de mail
doe ik de administratie.

Nu zoeken we voor een team
nog een coach.
Nu zoeken we voor de wedstrijden
nog een secretaris.

Ondanks meerdere oproepen
ondanks een hoop gesmeek.
Geen gehoor.
En ik zit uren te ploeteren,
en ik zit uren te zweten
om te zorgen
dat al die mensen
die niet mijn man zijn
die niet mijn kind zijn
wel fijn kunnen spelen.

Waarom zijn het altijd dezelden
die alles doen.
Waarom zijn het altijd dezelfden
die het wel best vinden.

Ik ben gefrustreerd.
En niet zo´n beetje ook.