Shit, vergeten.....

De dag waarvan je hoopt dat ie lang weg blijft komt altijd te vroeg.
Bij mij kwam de dag vandaag. Ik was bezig met het boeken van onze vliegtickets, wat overigens nog niet gelukt is, toen het gebeurde.
Ik moest de namen van de kinderen invullen en bij de jongste ging het mis.
We noemen haar Gwen maar eigenlijk heet ze Danielle Guinneverre. Of is het nou Guinnevere. Of Guinevere? Ik weet het echt niet meer. Hellup, ik ben de naam van ons jongste kind kwijt. Ik doe een oproep in onze familie-app. De oudste begint natuurlijk meteen olie op het vuur te gooien: "Serieus mam, ben je vergeten hoe je je eigen kind hebt genoemt?"
En: "Weet je nog wel hoe ik heet?" Rap antwoord ik: "Trutje toch?" Volgens mijn dochter moet ik mij schamen. "Het is erg slecht dat je dat niet weet, je hebt het zelf bedacht," zegt ze nog. Ik geef manlief de schuld. Want hij verzon de namen, ik kwam met de roepnamen.
Ondertussen stuurt kindlief een appje: "Geen 2 n'en mam! Is met 1, het is Danielle Guinevere!" Mooi dat ze haar eerste naam ook mee stuurt. Hoef ik niet meer te twijfelen of er puntjes op de i moeten.
Lieve kind 2, jou zal ik nooit vergeten, hooguit alleen hoe je heet. Maar ik hou wel van je hoor.
En mocht ik weer een kind krijgen dan noem ik het Jan, maakt niet uit of het een jongen of meisje is. Over de schrijfwijze van Jan valt niet te twijfelen!

Contact

Marieke Smit

025-2219198
06-36487816

© 2012 eigendom van Marieke Smit

Mogelijk gemaakt door Webnode