Asfaltfetisj
Voor het psoriasas gedeelte van mijn artritis psoriatica heb ik een speciale shampoo.
De psoriasas op mijn lijf is inmiddels bedongen maar wat er op mijn schedel nog allemaal rondwaart....
Dus krijg ik speciale shampoo die ook mijn koppie moet aanpakken.
Alleen de verrassing bij het openen van het flesje. Alsof je bezig bent een weg te asfalteren. Mijn dochters vervloeken mij als ze de badkamer binnen komen. "Wat stinkt hier zo," vragen ze. Ik kijk schuldbewust. "Mijn shampoo."
Ik kijk op het flesje bij de ingredienten. Damn, er zit teer in. Niks geen lavendelachtige geuren voor mijn haardos.
Maar ik wil van die afschuwelijke jeuk op mijn koppie af.
Ik had onlangs 's avonds een vergadering dus 's middags duik ik nog even onder de douche om zo fris en fruitig mogelijk ter vergadering te verschijnen. Ik heb vanwege alle ellende een paar vergaderingen gemist dus ik heb er weer zin in.
Als ik aankom staat een van de reeds aanwezige heren op en loopt op mijn af. Een boom van een vent die je het gevoel geeft dat hij je kan beschermden tegen alle onheil op de wereld.
Hij slaat zijn armen om mij heen en zegt terwijl hij me een kus geeft op mijn bolletje:"Wat fijn dat je er weer bent."
En het enige wat ik op dat moment kan denken is "Gatverdamme, hij zoent het asfalt."
De psoriasas op mijn lijf is inmiddels bedongen maar wat er op mijn schedel nog allemaal rondwaart....
Dus krijg ik speciale shampoo die ook mijn koppie moet aanpakken.
Alleen de verrassing bij het openen van het flesje. Alsof je bezig bent een weg te asfalteren. Mijn dochters vervloeken mij als ze de badkamer binnen komen. "Wat stinkt hier zo," vragen ze. Ik kijk schuldbewust. "Mijn shampoo."
Ik kijk op het flesje bij de ingredienten. Damn, er zit teer in. Niks geen lavendelachtige geuren voor mijn haardos.
Maar ik wil van die afschuwelijke jeuk op mijn koppie af.
Ik had onlangs 's avonds een vergadering dus 's middags duik ik nog even onder de douche om zo fris en fruitig mogelijk ter vergadering te verschijnen. Ik heb vanwege alle ellende een paar vergaderingen gemist dus ik heb er weer zin in.
Als ik aankom staat een van de reeds aanwezige heren op en loopt op mijn af. Een boom van een vent die je het gevoel geeft dat hij je kan beschermden tegen alle onheil op de wereld.
Hij slaat zijn armen om mij heen en zegt terwijl hij me een kus geeft op mijn bolletje:"Wat fijn dat je er weer bent."
En het enige wat ik op dat moment kan denken is "Gatverdamme, hij zoent het asfalt."