Baanloos
Sinds 3 weken zit ik thuis.
Baanloos.
Ik merk dat het een wereld op zich is, dat baanloos zijn.
Ik heb me ingeschreven bij verschillende vacature sites, volg op twiter allemaal accounts die vacatures tweeten.
Ik lees over cv's en breek mijn hersens over mijn cv.
Hoe zorg ik dat mijn cv opvalt tussen de stapel cv's?
Hoe laat ik zien wie de echte Marieke Smit is in een cv?
Ik maak een cv en google op cv.
Ik maak een videocv. Deze wordt redelijk veel gekeken.
Ik herschrijf mijn cv en maak een nieuwe opmaak.
Ik lees veel sollicitatietips.
Heb inmiddels een donkerblauw jasje aangeschaft want donkerblauw schijnt bij een gesprek vertrouwen te winnen.
Ik lees blogs van werklozen en schrik van wat ze schrijven: mensen die opstaan en tijdens de koffie de pc opstarten om te gaan solliciteren.
Elke dag weer.
Als ik dat lees knijpt mijn keel dicht.
Ik zit nog maar 3 weken thuis maar ben bang dat dit mijn toekomst gaat worden.
Ik maak een plan.
Dit weekend maak ik mijn cv definitief af.
Dinsdag (maandag heb ik een begrafenis dus neem ik vrij) ga op alle websites zoals monsterboard mezelf inschrijven.
Ik ga alle sollicitatietrainingen en netwerkborrels af.
En ik besef
baanloos is absoluut niet werkloos