Krantenartikel van 17 jaar

In juni van dit jaar stond 17 jaar op de voorpagina van het Leidsch Dagblad

Ik wist dat ze in de krant zou komen. Ik dacht in de bijlage met alle geslaagden. Een paar zinnetjes.
Niet dus. Om 7.30 uur kwam het eerste berichtje via Whats app binnen: 17 jaar staat in de krant, leuk!

Het volgende berichtje kwam: Wat gaaf, 17 jaar staat op de voorpagina.
Toch maar snel mijn bed uit want die krant hebben wij niet.
Snel naar de boekhandel.
Op 2 na was de krant uit verkocht.
De boekhandelmeneer roept me al toe:"Wat is ze mooi."
En dan koop ik de krant. En zie 17 jaar me stralend vanaf de voorpagina aankijken.

Een mooi artikel:

NAAM DORP - Voor 17 JAAR (16) uit DORP is het dubbel feest. Niet alleen slaagde ze glansrijk - 'Geen enkele onvoldoende' - voor het examen vmbo-t bij College Leeuwenhorst in Noordwijkerhout, ze kreeg onlangs ook het fantastische nieuws dat de hersentumor die haar jaren kwelde verdwenen is.

,,De laatste mri-scan wees uit dat alle restjes weg zijn. Super'', zegt de DORPSE.

De tumor, die zich begin 2008 bij 17 JAAR openbaarde, heeft haar schoolcarrière nadrukkelijk mede bepaald. Na groep 8 van basisschool De Achtbaan in DORP kreeg ze het advies een havo/vwo-brugklas te gaan doen.

,,Zo gezegd, zo gedaan. Maar toen kwam die tumor. Gelukkig geen kwaadaardige, maar eentje die maar langzaam groeide en die had invloed op mijn concentratie en leervermogen'', vertelt 17 JAAR. ,,Daarom heb ik een stapje teruggedaan en ben vmbo gaan doen. Of ik baalde dat dat moest? Viel wel mee. Het maakte me niet zoveel uit.''

Nu 17 JAAR haar vmbo-diploma op zak heeft, gaat ze alsnog de havo doen. En dat is nodig ook, want ze wil uiteindelijk diëtiste worden en voor die hbo-opleiding is een havo-diploma vereist.

,,Maar eerst lekker op vakantie dus, naar Griekenland. En dan nog twee jaar naar Leeuwenhorst.''

Gaat ze ook nog een feest geven? ,,Nu niet, maar over twee jaar zeker.''

 

(i.v.m. de privacy is de naam van 17 jaar en woonplaats vervangen)
Al gauw kreeg 17 jaar een reactie op gezichtsboek. Van een krantenjongen.
Hij vond haar wel stoer.
 

Die dag had ik het gevoel dat ik knapte. Van blijdschap.
We wisten het al even, maar zo zwart op wit was het zo echt op eens.

En dan een half jaar later.
Toch weer een mri.
Waarom?

Omdat ze uniek is.
En er altijd kans is op een redicief.
Het blijft spannend........

 

Contact

Marieke Smit

025-2219198
06-36487816

© 2012 eigendom van Marieke Smit

Mogelijk gemaakt door Webnode