Even slikken

De zon die vandaag door teletekst beloofd was heeft zich hier niet laten zien. Die ene voorspelde regenbui zijn er meerdere geworden. Het is de hele dag ongezellig druilerig weer. Mijn ene middelteen voelt dat. Hij voelt ijskoud aan. Terwijl de andere tenen geen last hebben van de kou en er vrolijk op los wiebelen is die ene teen pijnlijk koud. Met een kruik probeer ik de pijn te verdrijven tot ik om 14.00 uur de oudste van school haal en we samen grote boodschappen gaan doen. Nadat ik thuis de boodschappen heb uitgepakt breng ik de boodschappentassen meteen terug naar de auto. Als ik van de auto terug loop naar mijn huis valt mijn oog op een prachtig geklede, slanke oude dame. Ze draagt haar kleding met stijl en heeft bijpassende sieraden.
De dame houdt zich aan het tuinhek van de buren vast. Ik loop op haar af en vraag:"Mevrouw, gaat het wel goed met u?"
"Ja hoor," antwoord zij, "alleen die reuma hé."
Meteen is daar die herkenning. Nou ja, niet helemaal natuurlijk. Ik ben niet oud maar nog een jonge godin en ik ben niet slank maar volslank maar verder........
"Ik heb ook reuma," vertel ik haar. We kletsen even over de ongemakken van reuma en de medicijen. Mevrouw is gestopt met de reumamedicijnen, ze werd er erg ziek van en viel af totdat ze broodmager was. Ze heeft ervoor gekozen om alleen nog maar een onderhoudsdosering prednison te gebruiken en de pijn voor lief te nemen. Al 35 jaar neemt de reuma een loopje met haar.
Ik slik. Met een smoes dat ik naar binnen moet omdat mijn boodschappen liggen te ontdooien glip ik snel naar binnen. De traan die achter mijn ogen prikte rolt over mijn wang.
Ik realiseer me dat mij nog heel wat staat te wachten.........

Contact

Marieke Smit

025-2219198
06-36487816

© 2012 eigendom van Marieke Smit

Maak een gratis websiteWebnode