Oud lijf

Vrijdag kreeg ik een berichtje in whatsapp.
Of ik zaterdag ook een borrel kwam drinken in Amsterdam.
Een minitweetup.
"Gezellig", dacht dit provinciaaltje en vertrok zaterdag rond 15.15 uur naar de grote stad.
In Haarlem stapte tweep nummer 2 in.
In Amsterdam met de tram Spui, om rond 16.15 uur op de plaats des onheils te belandden.
Wat een avontuur weer voor dit provinciaaltje zeg.
Na een kwartiertje tweep nummer 3 van het terras gevist, niet wetende dat ik hem, in de loop van de avond, in mijn moederhart zou sluiten.
Weer een kwartier later komen tweep 4, 5 en 6.
Damn wat heeft die ene een mooie kop. En die twinkeloogjes....
Ik kom er al gauw achter dat dit die ene lul is die ik geblockt heb.
Toch maar in gesprek en jeetje, hij valt best mee.
De strijdbijl is gauw begraven en inmiddels volgen we elkaar weer.
Tweepje 7 komt binnen en na de borrels komen de pizza's, hamburgers en nacho's op tafel.
Tweep nummer 8 komt uit Breda gehold maar wat ben ik blij haar weer te kunnen knuffelen.
Tweep 9 komt en dan is het een tijd gezeliig kletsen en borrelen.
We zitten met zijn allen in het rookhol. Behalve dat het er stinkt vanwege de rook wel prettig.
We hebben het hol de grootste tijd voor ons zelf en we kunnen er zitten.
Vlak voordat ik weg ga komt nummer 10.
Nummer 10 is the big-brother van nummer 8 maar ook mijn grote vriend.
Met hem heb ik een haat-liefde verhouding.
"Ik haat van jou." was de liefdesverklaring die ik kreeg.
Mijn avond kon niet meer stuk.
Dacht ik.
Want 2 minuten na deze liefdesverklaring ontdekte ik wat ik de hele avond gemist had: een drempeltje.
En ja hoor, daar ging ik, onflateus op mijn plaat.
Vanwege het publiek stond ik binnen een seconde weer op mijn voeten.
"Gaat het, heb je geen pijn?" vroeg tweep nummer 4.
Ja hoor, tuurlijk. Door de vele wodka-lemons voelde ik geen pijn meer.
Ondertussen dacht tweep nummer 2 dat ik zwaar dronken was en goot ter bescherming van mij mijn wodka-lime naar binnen.
Nou was het toch tijd om naar huis te gaan, want dat dorrup van mij is niet de hele nacht bereikbaar.
 

Vandaag sta ik op.
Ik merk dat de verdovende werking van de wodka is opgeheven.
Pijn aan mijn pols, enkel, heup en scheenbeen
en ik realiseer me weer
............damn wat heb ik een oud lijf.

Thanks voor een gezellige avond tweeps.