Keuze

Er moet me wat van het hart.
Ik irriteer me.
Ik irriteer me mateloos.
Aan alle vooroordelen
die voorbij komen.
En aan het scheren over
één kam, wat men doet.
En aan al die mensen,
die denken dat wij Hollanders,
zo geweldig zijn.

Ik denk terug aan een Koninginnedag,
toen een gek in zijn tocht
naar de koninklijke bus,
heel veel mensen vermoordde.

Ik denk terug aan een winkelcentrum
in Alphen aan de Rijn.
Ik denk terug aan een gek,
die zijn wapen leegschoot,
op de mensen om hem heen.
En veel mensen vermoordde.

Ik denk terug aan die vrouw,
waarbij 7 babylijkjes werden gevonden.
Onschuldige baby’s.

Alle daders hierboven,
waren Nederlanders.
En ik heb niemand horen zeggen,
dat alle Nederlanders verrot zijn.

Nu hebben de daders,
toevallig een andere achtergrond.
En een week later,
spreekt men nog schande,
over de Marokkanen.

Laten we stoppen met praten over de Marokkanen,
maar voortaan praten over de daders.

Ik vind het namelijk zo verdrietig,
voor alle Marokkanen,
die onschuldig zijn,
die hier niets mee te maken hebben,
maar er toch op worden aangekeken.

Iedereen in Nederland heeft de keuze,
om goed of fout te zijn,
ongeacht afkomst,
ongeacht geloof,
ongeacht sekse,
ongeacht voorkeur,
ongeacht ras!

Laten we juist de handen ineen slaan,
om het geweld een halt toe te roepen.