Wonderen bestaan

Pubbie en het verkeer.
Echt geen goede combinatie meer.
Ik schreef al in een eerder blog,
over mijn knuffelpartij met de vangrail.
Nadat ik hard moest remmen,
besloot mijn auto mij alle hoeken van de
weg te laten zien.
Wel schade aan de auto.
Niet aan mij.
Maar ik zag wel in een flits mijn leven aan mij voorbijgaan.

Afgelopen maandag herhaalde de film zich.
Wederom op weg naar het werk,
besloot mijn auto tot een heuse pirouette.
En stond de neus van mijn auto,
na deze dans toch echt verkeerd.
En zag ik in een flits mijn leven aan mij voorbij gaan.

Ik besefte voor de tweede keer.
Ik ben nog heel, wat een wonder.
Yeahhhhhh, I'am WONDERWOMAN!