Hereniging

Voor Bellabeer.

Zoeken op Facebook.
Gevonden.
Na 16 jaar.
Mijn grote kleine zus.
Een berichtje.
Voorzichtig antwoord.
Geen behoefte aan contact.
Geen behoefte aan weerzien.
Maar wel de belofte
om al mijn vragen te beantwoorden.
En tijdens de antwoorden
komt daar de herkenning
het begrip
het weten
het vertrouwen
het eigen zijn.
En zonder dat we er erg in hebben
wordt de toon anders
komt onze humor boven
en worden we nieuwsgierig.
Nieuwsgierig naar elkaar.
Nieuwsgierig naar elkaars leven.
We ontdekken
dat we dezelfde galgenhumor hebben,
hetzelfde sarcasme
en dezelfde vechtlust.
We zijn allebei jankerds.
We zijn allebei prettig gestoord.
Mijn grote kleine zus
en ik.
En opeens merk ik
dat als zij verdriet heeft
ik verdriet heb.
En opeens merk ik
dat als zij blij is
mij dat gelukkig maakt.
Mijn grote kleine zus.
Het praten gaat steeds makkelijker.
Het praten gaat bijna vanzelf.
We vertrouwen elkaar steeds meer toe.
Geheimen,
dilemma's
en dromen.
Mijn grote kleine zus
en ik.
Dat kleine zusje van toen
is inmiddels een volwassen vrouw.
En ik merk dat ik weer net als toen
wil helpen
wil troosten
wil beschermen
maar vooral dat ze eigen is.
Mijn droom van nu
is simpel:
een grote pot thee.
Een grote pot thee
voor mijn grote kleine zus
en mij.

 

Ik ben de weergoden dankbaar want,
Mijn zusje was op Schiphol gestrand.
Een boom kon de wind niet houden hoor.
En viel pardoes over het spoor.
Grote zus mocht eindelijk doen wat ze graag wilde
en vanaf hier lukt het rijmen niet meer.
Maar ik heb mijn zusje opgehaald van Schiphol.
Een hereniging iets vroeger dan verwacht.
Thuis bij mij thee gedronken.
En in de auto honderuit gekletst.
Dit was echt mijn mooiste Sintcadeau in jaren.